دانلود فیلم

دانلود فیلم ایرانی به نام آزمایشگاه

Download Film called Laboratory

دانلود فیلم Laboratory

دانلود فیلم با لینک مستقیم

نام فیلم : آزمایشگاه
ژانر : اجتماعی ، کمدی ،
کارگردان : حمید امجد
نویسنده : حمید امجد
بازیگران : رامبد جوان ، باران کوثری ، افشین هاشمی،رضا کیانیان ، ، ، ،
محصول کشور : ایران
سال تولید : ۱۳۹۲
زبان : فارسی
کیفیت : بالا
خلاصه داستان ::فیلم سینمایی آزمایشگاه , «آزمایشـگاه» داستان یک جوان خجول شهرستانی است که با رتبه اول از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده است. او برای استخدام به آزمایشـگاه یک بیمارستان می‌آید، اما از لحظه اول با روابط و رقابت‌های آشکار و پنهان حرفه‌ای و عاطفی رو‌به‌رو می‌شود…

اما سوال اصلی اینجاست که چرا اکثر این تلاش‌ها به بیراهه رفته است؟ ابسوردی که کاهانی ادعایش را دارد از پس خلق یک بحران برنمی‌آید و تبدیل به ادای جفنگ بودن می‌شود. مهرجویی نیز که نارنجی‌پوشش بیانی هجوآمیز دارد و البته کمی نیز به ابسورد، حداقل از نگاه فلسفی‌اش نزدیک است، به‌شدت بالا و پایین دارد و لحن عوض می‌کند.

اولین ساخته عطاران نیز هر چند فیلم بدی از آب درنیامده، اما نتوانسته انسجام لحنش را حفظ کند و… این موضوعات نشان از این دارد که این نوع از سینمایمان در حال درجا زدن است و هنوز راه زیادی را پیش رو دارد.

اما آزمایشگاه چگونه فیلمی است؟ به طور کلی ورود تئاتری‌های با سابقه به سینما می‌تواند مفید واقع شود چرا که می‌توانند دیدگاه‌ها و رویکردهای تازه و متفاوت را در کنار خوانش خاصی که از درام دارند به سینما تزریق کنند. ولی نباید از این موضوع غافل شد که این نگاه مثبت نسبت به این ورود، در کشور ما غالبا نتیجه ناخوشایندی به همراه داشته است. حاصل آزمایشگاه امجد نیز اینچنین بوده است.

آزمایشگاه فیلم ساده‌یی است، مخاطب به سادگی وجوه کاراکترها را می‌یابد و خط اصلی داستان را تمام و کمال متوجه می‌شود. «قهرمان» (افشین هاشمی)، جوانی شهرستانی است که دانشجوی نمونه دانشگاه شده است، او به یاری هم دانشگاهی‌اش نیلوفر (باران کوثری) وارد محیط آزمایشگاه پدر نیلوفر (رضا کیانیان) می‌شود و آن هنگام است که رقابت‌ها آغاز می‌شود.

در واقع آزمایشگاه نمونه‌یی از جامعه است که افراد متفاوتی در آن حضور دارند و ابتدای امر قهرمان در این رقابت‌ها بازنده به نظر می‌رسد. او، سعی دارد در این جامعه حضوری فعال داشته باشد و در نهایت هنگامی که اوضاع را طور دیگری می‌بیند، در مقابل این جامعه کوتاه می‌آید و از آن خارج می‌شود و در واقع قهرمان دنیای خودش می‌شود. دنیایی که جامعه آن را فراموش کرده است و آن درستی و صداقت است. ولی آزمایشگاه موارد بسیاری را برای اینکه این قصه تبدیل به فیلمی موفق شود نادیده گرفته است و حاصل کار، بزن و بکوبی است که فیلمساز به گمانش خلق کرده است ولی از جهات بسیاری ناکارآمد عمل می‌کند.

شخصیت‌های غالب داستان و کنش‌هایشان در اغلب موارد تا حد فانتزی پیش می‌رود ولی فضا و لحن کلی داستان در سطح پایین‌تری از جنبه فانتزی و اغراق نسبت به کاراکترها قرار دارد، اتفاقی که منطق داستان را مختل کرده است.

بستری که فیلم بر آن جاری است به مراتب رئال‌تر از آن آست که تا این حد، کاراکتر و کنش فانتزی را بطلبد و کاراکترها گویی به زور به داستان الصاق شده‌اند. البته در لوکیشن آزمایشگاه که بخش قابل توجهی از داستان در آن جاری است بعضا این مشکل مرتفع شده است.

ایفای نقش مبتدیانه توسط بازیگرانی که لحن اغراق‌شده دارند و میمیک صورت‌هایشان نیز اغراق‌آمیز است، جز رامبد جوان و رضا کیانیان که تا حدود زیادی موفق ظاهر شده‌اند، نیز مزید بر علت شده تا این دوپارگی بیشتر خود را نشان دهد. شاید یکی از دلایل این امر دست کم گرفتن این نوع از کمدی در کشور ما باشد و اینکه تاکنون تجربه چندانی در این حیطه صورت نگرفته است.

شخصیت قهرمان، سعی دارد در جلد یک آرک تایپ ظاهر شود. جوانی ساده و بی‌ریا که چوب سادگی‌اش را می‌خورد و به همین دلیل مدام در محیط آزمایشگاه به بازی گرفته می‌شود. اما مشکل اصلی زمانی آغاز می‌شود که فیلمساز سعی می‌کند به هر نحوی شده به او فردیت بیشتری ببخشد و به نوعی «قهرمان» را تبدیل به یک قهرمان کلاسیک کند.

اساس اینکه قهرمان به خودش می‌آید، وجود چند سوتفاهم و تله دم‌دستی است که او در آن گرفتار شده است؛ اتفاقاتی که خیلی ساده‌تر می‌توانستند رفع شوند تا حقانیت او ثابت شود، همین‌ها باعث شده این تحول تا این اندازه، خود را قلابی و ناپخته نشان دهد

از طرف دیگر در سکانس‌های پایانی به یک‌باره حضور قهرمان در داستان کمرنگ می‌شود و حتی کار تا جایی پیش می‌رود که مخاطب گمان می‌کند کاراکتر اصلی، جایش را به نیلوفر داده است، اتفاقی که باعث شده ریتم داستان نیز دچار مشکل شود.

آزمایشگاه اثری است که سازنده‌اش سعی داشته در آن مخاطب را به هر قیمتی به خنده دعوت کند ولی نتیجه‌یی که می‌بینیم شوخی‌هایی به‌شدت سطحی با پرداخت‌هایی ساده‌انگارانه است.

فیلمی که سازنده‌اش شعور مخاطبانش را بیش از اندازه دست کم گرفته است و خیلی زود آستانه تحمل آنها را به سر می‌آورد. همه این کاستی‌ها در کنار هم جمع شده‌اند تا در نهایت نتیجه آزمایش منفی قلمداد شود و آزمایشگاه، فیلم خوبی نباشد