دانلود فیلم

دانلود فیلم ایرانی به نام شنای پروانه

Download Film called Butterfly swimming

دانلود فیلم Butterfly swimming

دانلود فیلم با لینک مستقیم

بزودی

نام فیلم : شنای پروانه
ژانر : اجتماعی ، هیجان انگیز ، جنایی
کارگردان : محمد کارت
نویسنده : محمد کارت
بازیگران : جواد عزتی ، امیر آقایی ، پانته ‌آ بهرام‌،طناز طباطبایی ، مه لقا باقری ، نیره فراهانی ، علی شادمان ، مهدی حسینی‌نیا
محصول کشور : ایران
سال تولید : ۱۳۹۸
زبان : فارسی
کیفیت : بالا
خلاصه داستان :در جنوب شهر، شنای پروانه طوفان به پا می کند

فیلم داستان هاشم گنده لات یک محله پایین شهری است که وقتی فیلم همسرش پروانه در استخر عمومی زنانه بیرون می‌آید و در محل پخش می‌شود، دچار جنون آنی شده و بعد از حمله به استخر و به هم ریختن آن، اتفاقات دیگری برایش رقم می‌خورد.

حجت برادر دیگر او شروع به تحقیق درباره نحوه پخش فیلم می‌کند و طی تحقیقاتش پی می‌برد که پخش فیلم به چه دلیلی بوده است.

محمد کارت به خوبی متوجه این موضوع بوده که با نمایش جزئیات زندگی این آدم‌ها، خود به خود تماشاگر را در مشت خودش می‌گیرد و او را مرعوب می‌کند. پس فیلم را پرُ کرده از صحنه‌های نوش‌خواری، دعوا و نحوه کسب درآمد بزهکارانه این آدم‌ها (مثل تولید مشروب و قمار) و همین صحنه‌ها است که تماشاگر را میخکوب می‌کند. اما زمانی که به عنوان یک تماشاگر از فیلم فاصله می‌گیریم و سعی می‌کنیم به پشت آن جزئیات جذاب نگاهی بیاندازیم تازه متوجه مضمون نخ‌نمای فیلم می‌شویم.

راه حل نهایی کارگردان برای رهایی از شر چنین موجوداتی، آدم فروشی است که این خود رذیلتی اخلاقی است. حجت در پایان فیلم و زمانی که متوجه می‌شود هاشم باعث مصیبت‌های او بوده، او را رها می‌کند تا اعدام شود و در خانه مصیب مواد جاساز می‌کند تا او را دستگیر کنند.

این واکنش را مقایسه کنید با واکنش شخصیت «تراویس بیکل» در راننده تاکسی و «قیصر» در سینمای ایران. آن‌ها لمپن‌هایی هستند که مثل یک لمپن واقعی عمل‌گرایانه رفتار می‌کنند. خودشان تفنگ و چاقو در دست می‌گیرند و مسئله‌شان را حل می‌کنند.

ببینید: از شعبون بی‌مخ تا هانی کرده/ لات‌ها از کجا آمدند؟

در مورد نمونه وطنی این قشر قیصر می‌توان به صراحت گفت که او آدم فروش نیست و در مرام لمپن‌ها آدم فروشی اوج پستی و رذالت است. مشکل دیگر «فیلم شنای پروانه» نحوه استفاده از لمپن‌های فیلم است. بر خلاف قیصر و کندو که به لمپن‌هایشان سمت و سوی سیاسی می‌بخشیدند و تلاش می‌کردند با استفاده از آن‌ها سیاست‌های حاکم بر دهه چهل و پنجاه ایران را نقد کنند، لمپن‌های شنای پروانه (خصوصاً هاشم) بسیار بی‌ریشه تر و بی‌هویت‌تر از آن هستند که بشود به وسیله آن‌ها نقد گزنده‌ای علیه وضع موجود مطرح کرد.

محمد کارت از ترس این‌که متهم به حمایت از لمپنیسم شود از فیلمش سیاست‌زدایی کرده و فقط به جذابیت ظاهری نمایش زندگی این طبقه اکتفا کرده است. کیمیایی و فریدون گله هیچ‌کدام لات و لمپن نبودند و از طبقات دیگری آمده و به فعالیت در سینمای ایران مشغول شدند، اما آن‌ها برخلاف محمد کارت متوجه ظرفیت‌های اصلی این طبقه اجتماعی شدند و فهمیدند می‌شود از آن‌ها به نفع یک واکنش سیاسی استفاده کرد. در حالی که بزرگترین دغدغه هاشم فیلم محمد کارت گنده لات بودن است.

کارگردان از این مرحله فراتر نمی‌رود تا فیلمش علی‌رغم جذابیت بصری و داستانی فیلم متوسطی باشد که نمی‌تواند از تمام ظرفیت‌های خود به نفع یک واکنش درست و اصولی استفاده کند. به همین خاطر شنای پروانه فیلم متوسطی است. ایده اصلی جذاب فیلم زمانی به ثمر می‌نشست و بدل به یک مسئله سیاسی/ اجتماعی واقعی می‌شد که کارگردان از ترس مرگ، فیلمش را دچار خودکشی نمی‌کرد.

در فیلم شنای پروانه پا به پای جواد عزتی که حجت است در فیلم، سر می‌کشیم به محل‌های که آشنا نیست. نه از آن‌ها که مرسوم‌اند در فیلم‌ها و آدمایشان تکراری است. دلمان می‌تپد، می‌لرزیم، یکی باید دست حجت را بگیرد که داداش من نرو. تو که سر به راه بودی نرو. می‌رود، تاوان دارد، اما می‌رود؛ اگر نرود با گیره بال‌های پروانه، چه کند؟!.

فیلم شنای پروانه شاید شاهکار نباشد، اما داستان خوبی است. مثل آرامش غمباری که صبح فردای حادثه، هوار می‌شود روی دل حجت. روی دل ببیننده. مثل دردی که باید بماند گوشه جگر تا همیشه و بیرون نریزد هیچ‌وقت. مثل آنچه هست، ولی بهتر که بگوییم نیست. مثل آن‌ها هستند، بهتر که نبینیمشان. مثل قسم‌های معتاد و مشروب‌فروش، گناهکار و آدم‌فروش، که شاید اعتقادی دارند ته ته دلشان، راحت‌تر که بگوییم ندارند. سنگ بگذاریم روی ننگ و تمام..

فیلم اجرایی قوی دارد. تقطیع درست نماها، تعلیق مناسب، زمان بندی خوب و اندازه درست نماها از ویژگی های قابل اشاره آن است.
«شنای پروانه» از اسلوب های ژانری خود پیروی می کند و صحنه های خشونت آمیز آن نیز وام گرفته از سبک واقعگرای آن میباشد؛ صحنه هایی که حذف یا تعدیل آن می تواند از تأثیر فیلم بر مخاطب بکاهد.

فیلم، بازی های درخشانی دارد. جواد عزتی این بار هم نقش محوری فیلم را برعهده دارد و با عبور نقش از خود توانسته است شمایلی منحصر به فرد را از قهرمان فیلم بر جای بگذارد. پانته آ بهرام با سری تراشیده نقش زنی را ایفا می کند که قرار است مردانه زندگی کند. در کنار این دو بازی امیرآقایی نیز از امتیازات “شنای پروانه” به شمار می رود.